Ρινοπλαστική (πλαστική μύτης) 

Είναι δυνατόν να εμφανιστούν ορισμένες παρενέργειες που σχετίζονται με την ένεση κατά την αναίμακτη ρινοπλαστική όπως ερυθρότητα, ευαισθησία, πρήξιμο και μώλωπες.

Αυτά δεν είναι ποτέ πολύ σοβαρά συμπτώματα και υποχωρούν μέσα σε λίγες μέρες. Όμως, υπάρχουν και σοβαρότερες καταστάσεις που ενδέχεται να προκαλέσει η αναίμακτη ρινοπλαστική.  Στα χέρια των μη ειδικών ιατρών η τεχνική αυτή μπορεί να επιφέρει ισχαιμία στο δέρμα μέχρι και νέκρωση.

Η σοβαρότερη επιπλοκή στην αναίμακτη ρινοπλαστική είναι η ενδαγγειακή ένεση του υλικού. Εάν συμβεί αυτό, ακολουθεί η απόφραξη της οφθαλμικής αρτηρίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έκπτωση της όρασης μέχρι και τύφλωση του ασθενούς.

Τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί είναι ελάχιστα στις εκατομμύρια θεραπείας που γίνονται ανά τον κόσμο.

Είναι οφθαλμοφανές ότι η αναίμακτη ρινοπλαστική που πρέπει να γίνεται από ιατρούς εξειδικευμένους στη χρήση υαλουρονικού οξέως αλλά και στην ανατομία. Ο πλαστικός χειρουργός είναι ο κατάλληλος ιατρός στην εφαρμογή ενέσιμων εμφυτευμάτων.

Κατανοεί καλύτερα από κάθε άλλο ιατρό την ανατομία του ανθρώπινου σώματος και κεφαλής. Έχει εμπειρία στη χρήση ενέσιμων θεραπειών, αλλά αντιλαμβάνεται καλύτερα από όλους την αιμάτωση των ιστών. Τα εφόδια αυτά αποτελούν εχέγγυα για θεραπείες άνευ σοβαρών συμβάντων.

Είμαι βέβαιος ότι το κόστος στην αναίμακτη ρινοπλαστική (υγρή ρινοπλαστική) ποικίλλει ανάλογα με την εμπειρία του ιατρού.

Σε αντίθεση με μια χειρουργική ρινοπλαστική, τα αποτελέσματα αυτής στην αναίμακτη ρινοπλαστική (υγρή ρινοπλαστική) είναι προσωρινά και διαρκούν από 6 έως 18 μήνες.

Πριν την ρινοπλαστική

Πριν  την επέμβαση θα πρέπει να συναντηθείτε με το χειρουργό σας, για να συζητηθούν παράγοντες που καθορίζουν την επιτυχία της επέμβασης.

Αυτή η συνάντηση περιλαμβάνει γενικά:

• Το ιατρικό ιστορικό. Θα ερωτηθείτε για τα κίνητρα που σας ώθησαν να υποβληθείτε στην επέμβαση και ποιοι είναι οι στόχοι σας. Επίσης, θα πρέπει να απαντήσετε σε ερωτήσεις σχετικά με το ιατρικό ιστορικό σας( ρινική απόφραξη, αλλεργίες, χειρουργικές επεμβάσεις, φαρμακευτική αγωγή. Εάν έχετε αιμορραγική διαταραχή, όπως αιμορροφιλία, μπορεί να μην είστε κατάλληλος υποψήφιος.
• Η εξέταση. Ο ιατρός σας θα διεξαγάγει πλήρη φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένων τυχόν εργαστηριακών εξετάσεων, όπως εξετάσεις αίματος. Επίσης, θα εξετάσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου σας και το εσωτερικό και το εξωτερικό της μύτης σας. Η φυσική εξέταση βοηθά το γιατρό σας να καθορίσει ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν και πώς τα φυσικά χαρακτηριστικά σας, όπως το πάχος του δέρματός σας ή η δύναμη του χόνδρου στο ακρορρίνιο, μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματά σας. Επίσης, η φυσική εξέταση είναι κρίσιμη για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων της ρινοπλαστικής στην αναπνοή σας.
• Λήψη φωτογραφιών: Είναι πολύ σημαντικό για τον πλαστικό χειρουργό τραβήξει φωτογραφίες του προσώπου σας από διαφορετικές γωνίες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το λογισμικό του υπολογιστή, για να χειριστεί τις φωτογραφίες για να σας δείξει τα πιθανά αποτελέσματα.

Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει αυτές τις φωτογραφίες για:

• τις αξιολογήσεις πριν και μετά
• την αναφορά κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και τις μακροπρόθεσμες αναθεωρήσεις.

Το πιο σημαντικό είναι ότι οι φωτογραφίες επιτρέπουν μια συγκεκριμένη συζήτηση σχετικά με τους στόχους της χειρουργικής επέμβασης.

• Μια συζήτηση για τις προσδοκίες σας. Θα πρέπει να μιλήσουμε για τα κίνητρα και τις προσδοκίες, κάνοντας κατανοητό τι προσφέρει η επέμβαση. Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε  λίγο αμήχανα συζητώντας για την εμφάνισή σας, αλλά είναι πολύ σημαντικό ότι είστε ανοιχτοί όσον αφορά στις επιθυμίες και τους στόχους σας.

Προφιλοπλαστική: Τι είναι και πότε ενδείκνυται;

Εάν έχετε ένα μικρό πηγούνι, ο χειρουργός σας μπορεί να μιλήσει μαζί σας για την εκτέλεση μιας χειρουργικής επέμβασης για να αυξήσει την προβολή του πηγουνιού σας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένα μικρό πηγούνι θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση μιας μεγαλύτερης μύτης.

Δεν είναι συχνό, αλλά μπορεί μια λεγόμενη προφιλοπλαστική, για να εξισορροπήσει καλύτερα το προφίλ του προσώπου.

Μόλις προγραμματιστεί η χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να κανονίσετε να έχετε κάποιον να σας οδηγήσει στο σπίτι, όταν πάρετε εξιτήριο.

Τρόφιμα και φάρμακα πριν την επέμβαση

Αποφύγετε την ασπιρίνη, τα φάρμακα που περιέχουν ιβουπροφαίνη  και γενικά τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη για δύο εβδομάδες πριν και μετά την πλαστική μύτης. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία. Πάρτε μόνο τα φάρμακα που έχουν εγκριθεί ή συνταγογραφηθεί από το χειρουργό σας. Επίσης, αποφύγετε βότανα και συμπληρώματα.

Αν καπνίζετε, είναι ιδιαιτέρα καλή ιδέα να σταματήσετε έστω προσωρινά. Το κάπνισμα επιβραδύνει τη διαδικασία επούλωσης μετά από χειρουργική επέμβαση και μπορεί να σας κάνει ευάλωτους σε λοιμώξεις.

• Αποφύγετε επίπονες δραστηριότητες, όπως αεροβική γυμναστική και τζόκινγκ.
• Κάντε μπάνιο, ενώ έχετε τους επιδέσμους στη μύτη σας.
• Μην φυσάτε έντονα τη μύτη σας.
• Τρώτε τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, όπως φρούτα και λαχανικά, για να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα..
• Αποφύγετε ακραίες εκφράσεις του προσώπου, όπως το χαμόγελο ή το γέλιο.
• Βουρτσίστε απαλά τα δόντια σας, για να περιορίσετε την κίνηση του άνω χείλους σας.
• Φορέστε ρούχα που κουμπώνουν μπροστά. Μην τραβάτε ρούχα, όπως πουκάμισα ή πουλόβερ , πάνω από το κεφάλι σας.
• Επιπλέον, μην τοποθετείτε γυαλιά ή γυαλιά ηλίου στη μύτη σας για τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες μετά την επέμβαση.
• Χρησιμοποιήστε αντηλιακό SPF 30 όταν βρίσκεστε έξω, ειδικά στη μύτη σας. Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να προκαλέσει μόνιμο ακανόνιστο αποχρωματισμό στο δέρμα της μύτης σας.
• Προσωρινό οίδημα ή μώλωπες με αποχρωματισμό των βλεφάρων σας μπορεί να συμβεί σπάνια από δύο έως τρεις εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Το πρήξιμο της μύτης διαρκεί περισσότερο χρόνο. Μην βάζετε πάγο στη μύτη σας μετά από τη χειρουργική επέμβαση, καθώς το οίδημα δεν θα υποχωρήσει.

Όχι. Η πλαστική μύτης είναι μια απαιτητική επέμβαση. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Πρώτον, η μύτη είναι ένα περίπλοκο 3D σχήμα που βρίσκεται στη μέση του προσώπου.

Οι αλλαγές που γίνονται κατά τη διάρκεια της ρινοπλαστικής είναι συχνά πολύ μικρές. Όμως, αυτές οι αλλαγές μπορούν να κάνουν μια σημαντική διαφορά στον τρόπο που η φαίνεται  και λειτουργεί η μύτη. Επειδή αυτές οι αλλαγές είναι μικρές, έτσι και το περιθώριο λάθους είναι ακόμη μικρότερο.

Το οίδημα και η τοποθέτηση του τοπικού αναισθητικού στο δέρμα αλλάζουν το σχήμα της  μύτης κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, κρύβοντας πολλές από τις λεπτές αλλαγές που έγιναν. Η εμπειρία του χειρουργού στη συγκεκριμένη επέμβαση είναι αυτό που καθορίζει την επιτυχία.

Ο Πλαστικός Χειρουργός πρέπει να αναγνωρίζει τι αλλαγές θα επιφέρει κάθε κίνηση βλέποντας μόνο το σκελετό της ρινός. Επίσης, η ρινοπλαστική δεν έχει ένα τυποποιημένο σχέδιο ή ένα καθορισμένο αλγόριθμο βημάτων. Ο Πλαστικός Χειρουργός προσαρμόζει κάθε επέμβαση στις ανάγκες του ασθενούς.

Το κόστος της επέμβασης διαμορφώνεται κυρίως από την πολυπλοκότητα της επέμβασης και κατά συνέπεια από τον απαιτούμενο χειρουργικό χρόνο για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

Αναμφισβήτητα, άλλος ένας παράγοντα είναι η επιλογή του νοσοκομείου. Είναι ευνόητο ότι μια κλινική με αδιαπραγμάτευτες αρχές στην ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας τείνει να είναι ακριβότερη από κλινικές που απλά διατηρούν το επίπεδο ασφαλείας και μόνο.

Στον τομέα της υγείας και της αισθητικής χειρουργικής είναι ζητούμενο η τελειότητα και όχι μόνο τα προβλεπόμενα από το νόμο. Έτσι, καλό είναι να μην εξετάζουμε πρωτίστως το κόστος, αλλά την ποιότητα παροχής υπηρεσιών από το εκάστοτε νοσηλευτικό ίδρυμα και τον ιατρό.

• Ρωμαϊκή και Ελληνική μύτη

Η γαμψή μύτη γνωστή και ως Ρωμαϊκή μύτη (aquiline nose)  είναι η μύτη της οποίας η ράχη προέχει και δίνει την αίσθηση ότι είναι κυρτή σε αντίθεση με την Ελληνική μύτη (Greek nose) που είναι ευθεία. Ο όρος aquiline nose προέρχεται από το Λατινικό aquilinus που σημαίνει του αετού, καθώς η γαμψή μύτη προσομοιάζει το ράμφος του αετού.

• Γαλλική μύτη

Η επονομαζόμενη Γαλλική μύτη παρουσιάζει κοίλο σχήμα στη ράχη και δίνει την αίσθηση ότι η μύτη είναι βραχύτερη και στραμμένη προς τα πάνω, ειδικά στην άκρη της. Η τάση μεταξύ των Πλαστικών Χειρουργών είναι να θεωρείται η Ελληνική μύτη το πρότυπο, ενώ και η Γαλλική μύτη ταιριάζει σε ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών.

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Γαλλικής μύτης είναι ουσιαστικά η γωνία μεταξύ στυλίδας της μύτης και του άνω χείλους που στη Γαλλική μύτη είναι λίγο πάνω από τις 100 μοίρες.

Αρκετά συχνά ασθενείς προσέρχονται στο ιατρείο επιδεικνύοντας μια φωτογραφία κατά κανόνα κάποιας καλλιτέχνιδας ζητώντας να μεταμορφωθεί η μύτη τους σε μια αντίστοιχη Γαλλική μύτη. Η Γαλλική μύτη, όμως, δεν ταιριάζει σε όλα τα πρόσωπα.

Από τη στιγμή που ο χειρουργός αποφασίσει να δώσει μια Γαλλική μύτη στην ασθενή του θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Γαλλική μύτη είναι βραχύτερη. Επομένως, είναι αρκετά δυσκολότερο να την επαναφέρουμε στο προηγούμενο μήκος, αν δεν μας αρέσει.

Πρέπει να είναι κατανοητό από τους ασθενείς ότι ο ρόλος του Πλαστικού Χειρουργού δεν περιορίζεται στο να εκτελέσει μια επέμβαση. Ο πλαστικός χειρουργός πρέπει να συμβουλεύσει τον ασθενή του, ώστε να λάβει τις σωστές αποφάσεις.

• Σημιτική μύτη

Κατά καιρούς το σχήμα της μύτης έχει χρησιμοποιηθεί ως φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό για να στιγματίσει έθνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συσχέτιση π.χ. της γαμψής μύτης με τους Εβραίους.

Η συσχέτιση αυτή είναι αντιεπιστημονική, καθώς η γαμψή μύτη συναντάται σε ολόκληρη τη νότιο Ευρώπη, Βαλκάνια, Καύκασο, Μέση Ανατολή, Αρμενία, Ιράν και Ασία και όχι μόνο στα Σημιτικά φύλα.

Η άποψη αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι η γαμψή μύτη είναι αρκετά κοινή σε Ιθαγενείς της Αμερικής. Το χαρακτηριστικό αυτό θεωρείται τόσο σημαντικό που σύμφωνα με την Renee Ann Cramer argued in Cash, Color, and Colonialism (2005) φυλές Ινδιάνων χωρίς γαμψή μύτη έχουν δυσκολευτεί να λάβουν αναγνώριση από το ομοσπονδιακό κράτος.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σχήμα μύτης είναι αυτό που συναντούμε στην υποσαχάριο Αφρική με πλατιά βάση και μεγάλους μυκτήρες.

Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι το σχήμα της μύτης δεν χαρακτηρίζει κανένα έθνος, εκτός των αβρών διαφορών μια μύτης ενός Καυκάσιου και ενός υποσαχάριου Αφρικανού.

Ο πλαστικός χειρουργός πρέπει να είναι ο σύμβουλος που βοηθά στην σωστή λήψη αποφάσεων. Πρέπει να υποδεικνύουμε αστοχίες στην πρωταρχική επιλογή του ασθενούς, εφόσον είναι λάθος και να οδηγούμαστε σε μια συν-απόφαση  με τον ασθενή μας που θα δώσει ένα λειτουργικό, αλλά και αισθητικά άρτιο αρμονικό αποτέλεσμα.

Η μύτη σχηματίζεται κυρίως από τα οστά και τους χόνδρους και επενδύεται εξωτερικά από δέρμα, ενώ εσωτερικά από τον βλεννογόνο της ρινός.

Η μύτη μας είναι το όργανο με το οποίο μυρίζουμε, αναπνέουμε, καθαρίζουμε, θερμορυθμίζουμε και υγροποιούμε τον εισπνεόμενο αέρα. Ειδικότερα, η όσφρηση είναι  ιδιαίτερα σημαντική για τη μνήμη και το συναίσθημά μας.

Χαρακτηριστικό της σημασίας της όσφρησης είναι ότι μια μυρωδιά μπορεί να μας δημιουργήσει ένα γλυκό συναίσθημα, χωρίς να μπορούμε να το συνδέσουμε άμεσα με κάτι.

Πολλές φορές στη συνέχεια γίνεται ανάκληση στη μνήμη μιας σύνδεσης του γλυκού συναισθήματος με την μυρωδιά π.χ. ενός αγαπημένου προσώπου.

Το σχήμα της μύτης εξαρτάται απόλυτα από τη δομή του χόνδρινου και του οστέινου σκελετού της μύτης. Συνηθέστερα οι δυσμορφίες της μύτης εξαρτώνται περισσότερο από τον χόνδρινο σκελετό παρά από τον οστέινο. Τα ρινικά οστά είναι σχετικά μικρά οστά που ενώνονται με το μετωπιαίο οστό και τα δακρυικά οστά.

Το έδαφος της κοιλότητας δεν αφορά τόσο στην αισθητική ρινοπλαστική και δεν κρίνω σκόπιμο να τα περιγράψω στο παρόν κείμενο.

Ο χόνδρινος σκελετός αποτελείται από το διάφραγμα και τους άνω και κάτω πλάγιους χόνδρους. Οι άνω πλάγιοι συναντώνται στο κέντρο στην ράχη του διαφράγματος ενώ οι κάτω πλάγιοι έχουν σχήμα U. Οι τελευταίοι έχουν σκέλη τα οποία ουσιαστικά επενδύουν το διάφραγμα και σχηματίζουν τη στυλίδα ανάμεσα στα ρουθούνια μας.

Συνήθη προβλήματα όπως η Καμπούρα στη μύτη ή η στραβή μύτη

Τα συνήθη προβλήματα των ασθενών που προσέρχονται για ρινοπλαστική είναι ότι έχουν γαμψή μύτη ή στραβή μύτη ή καμπούρα στη μύτη ή απλά μεγάλο μήκος, δηλαδή μια μεγάλη μύτη. Η τελευταία κατηγορία δε είναι και η συχνότερη.

Συνηθέστερο είναι να παραπονούνται ότι υπάρχει καμπούρα στη μύτη ή είναι γαμψή, δηλαδή με πτωτικό ακρορίνιο. Η καμπούρα μύτης ανατομικά στο μεγαλύτερο ποσοστό σχετίζεται με το διάφραγμα, το οποίο είναι ψηλότερο από όσο θα ήταν επιθυμητό. Έτσι αυτό το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με το επίμηκες «ξύρισμα» της ράχης του διαφράγματος.

Πότε υπάρχει ανάγκη καταγμάτων στη ρινοπλαστική;

Ο Πλαστικός Χειρουργός πρέπει να δώσει προσοχή κατά τη ρινοπλαστική, ώστε να υπάρχει μια ομαλή μετάβαση από τον οστέινο σκελετό στον χόνδρινο χωρίς σκαλοπάτι. Άρα, είναι σημαντικό να μη γίνει υπερβολική μείωση του ύψους του διαφράγματος, ενώ αν υπάρχει συμμετοχή και του ιστού στην καμπούρα να ακολουθήσει και το απαραίτητο τρόχισμα ή οστεοτομία και σε αυτό.

Σε περίπτωση που η μύτη είναι πλατιά στην οστέινη μοίρα της είναι απαραίτητο ο Πλαστικός Χειρουργός να διενεργήσει πλάγιες οστεοτομίες, ώστε να μειωθεί το πλάτος της ρίζας της μύτης δηλαδή το κομμάτι της μύτης προς το μέτωπο.

Παραλληλισμός της μύτης με μια κεραμιδοσκεπή

Θα ήταν ίσως αντιληπτό από το μέσο αναγνώστη να φανταστεί ότι η ανατομία της μύτης μοιάζει με μια πυραμίδα ή με μια κεραμιδοσκεπή που στο μέσον της χωρίζεται από έναν τοίχο (διάφραγμα).

Αν το ύψος του μεσαίου τοίχου (διάφραγμα) είναι μεγάλο, τότε προβάλλει πάνω από τη σκεπή (δέρμα) σαν καμπούρα. Κάποιες φορές ασθενείς παραπονούνται ότι έχουν πολύ χοντρή μύτη ειδικά στην άκρη της. Αυτή η ανατομία μύτης ονομάζεται box shaped, δηλαδή δίκην κουτιού.

Σε αυτή την περίπτωση ρινοπλαστική στοχεύει στην λέπτυνση αφαιρώντας μια λωρίδα των κάτω πλαγίων, αφήνοντας πίσω τουλάχιστον  0,7 cm για τη στήριξη των πτερυγίων της ρινός.

Ο καλύτερος Πλαστικός Χειρουργός για ρινοπλαστικη πρέπει να κατανοεί με την κλινική παρατήρηση και εξέταση τον λόγο μιας εξωτερικής δυσμορφίας. Περαιτέρω θα πρέπει να μπορεί να επικοινωνήσει στον ασθενή το πρόβλημα και να συναποφασίσουν για το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Όταν έχει κοιμηθεί ο ασθενής και πριν ξεκινήσει η επέμβαση διενεργείται τοπική αναισθησία. Μπορεί να σας φαντάζει οξύμωρο, αλλά η χορήγηση τοπικής αναισθησίας είναι ιδιαίτερα σημαντικό τμήμα της επέμβασης.

Η ένεση με τοπικό αναισθητικό έχει το διττό ρόλο. Αφενός να προλάβει την μετάδοση ερεθισμάτων από την περιοχή προς τον εγκέφαλο με συνέπεια να μην πονά ο ασθενής κατά την μετεγχειρητική περίοδο και αφετέρου να δημιουργεί συνθήκες αιμόστασης για ένα αναίμακτο χειρουργείο.

Αυτό επιτυγχάνεται, διότι το διάλυμα της τοπικής αναισθησίας αναμιγνύεται με αδρεναλίνη  σε αναλογία 1:100000. Έτσι, το διάλυμα αυτό συσπά έντονα το αιμοφόρα αγγεία της μύτης.

Σημαντικό ρόλο για την αποτροπή της πιθανής μετεγχειρητικής ρινορραγίας διαδραματίζει η πλημμελής αιμόσταση με διπολική διαθερμία.

Με την αιμόσταση αποτρέπουμε την πιθανότητα μετεγχειρητικής ρινορραγίας, αλλά και τον έντονο μωλωπισμό. Βλέπετε ότι για κάθε πιθανή επιπλοκή λαμβάνονται συγκριμένα μέτρα αντιμετώπισης.

H επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος επιτυγχάνεται όταν ο ιατρός ακούει προσεκτικά τον/την ασθενή του, ώστε να αντιληφθεί ποιες είναι οι προσδοκίες του και να αναλύσει διεξοδικά τις δυνατότητες επίτευξης του στόχου.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν υπάρχει ένα μοτίβο που αρμόζει σε κάθε πρόσωπο. Είναι ευνόητο ότι οι αλλαγές σε μια σκολιωτική, λοξή, καμπουρωτή, γαμψή μύτη είναι θεμιτές.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται κάποιες φορές οι ασθενείς είναι ότι οι δραματικές αλλαγές στο μήκος και στην ανύψωση του ακρορρινίου είναι ανεπιθύμητες.

Δεν είναι θεμιτό για παράδειγμα να αλλάξεις σε ένα μακρόστενο, αλλά συνάμα γεμάτο αντρικό πρόσωπο μια μύτη με μεγάλη ανύψωση του ακρορρινίου (Γαλλική μύτη).

Αντιθέτως, σε ένα λεπτό γυναικείο πρόσωπο μπορεί να αναδείξει τα χαρακτηριστικά με τον βέλτιστο τρόπο.

Η προσπέλαση του σκελετού της μύτης μπορεί να γίνει ως Κλειστή Ρινοπλαστική με τομές μέσα στη μύτη ή ως Ανοικτή Ρινοπλαστική  μέσω μιας μικρής εξωτερικής τομής στη στυλίδα στη βάση της μύτης, μεταξύ των ρουθουνιών.

Ακολουθεί η παρασκευή και διαχωρισμός του δέρματος από το χόνδρο και τα ρινικά οστά. Εν συνεχεία ,ακολουθούν οι προσαρμογές στις δομές που θα φέρουν το αποτέλεσμα που επιθυμείτε.

Μπορεί να αλλάξει το σχήμα των ρινικών οστών ή του χόνδρου σας με ποικίλους τρόπους, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Για μικρές αλλαγές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χόνδρος που λαμβάνεται από το διάφραγμα ή από το αυτί σας.

Για μεγαλύτερες αλλαγές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χόνδρος από τα πλευρά σας. Μετά από αυτές τις αλλαγές, επανατοποθετείται το δέρμα της μύτης ελέγχεται και συγκλείεται το τραύμα.

Εάν το διαχωριστικό τοίχωμα μεταξύ των δύο πλευρών της μύτης (διάφραγμα) παρεκκλίνει, διενεργείται η επέμβαση της  διαφραγματοπλαστικής, για να βελτιωθεί η αναπνοή σας.

Μετά την επέμβαση παραμένετε σε ένα δωμάτιο ανάρρωσης, με εξειδικευμένο προσωπικό. Θα πρέπει να ξεκουραστείτε στο κρεβάτι με το κεφάλι σας σε θέση υψηλότερη από το στήθος σας, για τη μείωση της αιμορραγίας και πρήξιμο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εσωτερικοί νάρθηκες παραμένουν για μία έως επτά ημέρες μετά τη ρινοπλαστική. Ο εξωτερικός νάρθηκας παραμένει στη μύτη σας για μία εβδομάδα και προσφέρει προστασία από ατυχήματα που μπορεί να συμβούν.

Ελαφρά αιμορραγία, βλεννόρροια και πήγματα κοινά για λίγες ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση ή μετά την αφαίρεση του επιδέσμου. Ο γιατρός σας μπορεί να τοποθετήσει ένα “μαξιλάρι-γάζα” κάτω από τη μύτη σας, για να απορροφήσει τα υγρά.

Πολύ μικρές αλλαγές στη δομή της μύτης σας – συχνά μετριούνται σε χιλιοστά – μπορεί να κάνουν μεγάλη διαφορά στο πώς φαίνεται η μύτη σας μετά την επέμβαση.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων  ένας έμπειρος στη Ρινοπλαστική χειρουργός μπορεί να πετύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο ακόμη εμπειρότερος θα σας προειδοποιήσει ή ακόμα και θα σας αποτρέψει, αν δεν είστε κατάλληλος υποψήφιος.

Σε περίπτωση που έχετε ήδη υποβληθεί σε επέμβαση ή ακόμα και αναίμακτη Ρινοπλαστική θα  πρέπει να περιμένετε τουλάχιστον ένα έτος για τη δευτερογενή ρινοπλαστική.

Σε περίπτωση που έχετε ήδη υποβληθεί σε επέμβαση ή ακόμα και αναίμακτη Ρινοπλαστικη, πρέπει να περιμένετε τουλάχιστον ένα έτος για τη δευτερογενή ρινοπλαστικη.