Το δέρμα είναι ένα όργανο, σαν ένα λεπτό πανί που προστατεύει πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία. Οποιοδήποτε έγκαυμα, τραυματισμός ή άλλο τραύμα, όπως χειρουργική επέμβαση, μπορεί να προκαλέσει ουλή. Η αλήθεια είναι ότι οι ουλές και τα σημάδια ακμής δεν θα εξαφανιστούν ποτέ εντελώς. Υπάρχουν όμως μερικές μέθοδοι που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του μεγέθους και στην αλλαγή της εμφάνισής τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ουλών αποτελούν τα σημάδια ακμής.

Μια ουλή δεν είναι το τέλος του κόσμου αν είναι μικρή ή σε μια τοποθεσία που είναι εύκολο να κρυφτεί. Αλλά όταν δεν είναι, μπορεί να αναρωτιέστε αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα, χωρίς να χρειάζεται να την κρύψετε κάτω από τα ρούχα ή ένα καπέλο.

Πώς δημιουργείται η ουλή;

Η ουλή αποτελεί το τελικό στάδιο της φυσιολογικής διαδικασίας επούλωσης των ιστών ύστερα από τραυματισμό ή χειρουργική παρέμβαση. Όταν το δέρμα τραυματιστεί, ενεργοποιείται μια αλληλουχία φάσεων  με στόχο την αποκατάσταση της ακεραιότητας του ιστού.

Κατά τη φάση της αναδόμησης, οι ινοβλάστες παράγουν κολλαγόνο τύπου Ι και ΙΙΙ, το οποίο οργανώνεται σταδιακά σε πυκνή ινώδη δομή, σχηματίζοντας την ουλή. Ο τύπος, η ποιότητα και η έκταση της ουλής επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες.

Οι παράγοντες αυτοί είναι οι παρακάτω:

• η  εντόπιση της βλάβης.
• το βάθος και το μέγεθος του τραύματος.
• η γενετική προδιάθεση.
• η ηλικία του ατόμου.
• η παρουσία φλεγμονής
• η μηχανική τάση που ασκείται στην περιοχή.

Κατά τη διάρκεια της επούλωσης, και ιδίως μετά το πρώτο έτος, το κολλαγόνο αρχίζει να αναδιατάσσεται και να μοιάζει περισσότερο με αυτό του φυσιολογικού ιστού. Ως αποτέλεσμα, οι ουλές συνήθως υποχωρούν και γίνονται λιγότερο εμφανείς περίπου 12 έως 18 μήνες μετά τον αρχικό τραυματισμό.

Ποιοι είναι οι τύποι ουλών;

Αυτοί είναι διάφοροι τύποι ουλών:

• Χηλοειδείς

Αυτές οι ουλές είναι το αποτέλεσμα μιας υπερβολικά επιθετικής διαδικασίας επούλωσης και εκτείνονται πέρα ​​από τον αρχικό τραυματισμό. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση της ουλής, ενέσεις στεροειδών ή φύλλα σιλικόνης. Οι μικρές χηλοειδείς ουλές μπορούν να αντιμετωπιστούν με κρυοθεραπεία (θεραπεία ψύξης με υγρό άζωτο). Μπορείτε επίσης να αποτρέψετε το σχηματισμό χηλοειδών ουλών, χρησιμοποιώντας θεραπεία πίεσης ή επιθέματα με σιλικόνη. Οι ουλές αυτές είναι πιο συχνές σε άτομα με σκούρο δέρμα.

• Ρικνωτικές Ουλές

Οι ρικνωτικές ουλές εμφανίζονται συνήθως μετά από εγκαύματα και χαρακτηρίζονται από έντονη συστολή του δέρματος στην περιοχή του τραύματος. Η συρρίκνωση αυτή μπορεί να περιορίσει την κινητικότητα της πάσχουσας περιοχής, ιδιαίτερα όταν η ουλή εντοπίζεται κοντά σε αρθρώσεις. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, η βλάβη μπορεί να επεκταθεί σε βαθύτερους ιστούς, επηρεάζοντας τους υποκείμενους μύες και νεύρα, με αποτέλεσμα λειτουργικές δυσκολίες και πόνο.

• Υπερτροφικές ουλές

Αυτές οι ουλές είναι υπερυψωμένες σε σχέση με το γύρω δέρμα.Εμφανίζονται ως κόκκινα ή ροζ σημάδια, παρόμοια με τα χηλοειδή. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα χηλοειδή, δεν εκτείνονται πέρα από τα όρια του αρχικού τραυματισμού. Η αντιμετώπισή τους περιλαμβάνει συνήθως ενέσεις κορτικοστεροειδών για την ελάττωση της φλεγμονής. Επίσης, μπορεί να εφαρμοστεί χρήση ειδικών επιθεμάτων σιλικόνης που βοηθούν στη βαθμιαία εξομάλυνση της ουλής.

• Ουλές ακμής

Οι ουλές ακμής αποτελούν συχνό επακόλουθο σε άτομα που είχαν σοβαρές μορφές της πάθησης, αφήνοντας πίσω τους σημάδια διαφόρων τύπων.  Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος και τη μορφολογία των ουλών.

Ουλές: Ποιες είναι οι κατάλληλες θεραπείες;

Οι ουλές, ανάλογα με τον τύπο, τη μορφολογία και τη χρονιότητα, απαιτούν εξατομικευμένη προσέγγιση. Η σύγχρονη ιατρική διαθέτει πληθώρα επιλογών που στοχεύουν στη βελτίωση της υφής, του χρώματος και του ανάγλυφου της ουλής.

Ενδεικτικά, οι διαθέσιμες θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

• Χημικό πήλινγκ: Εφαρμογή διαλυμάτων οξέων που προκαλούν ελεγχόμενο τραυματισμό της επιδερμίδας.
• Γέμισμα με αυτόλογο λίπος: Μεταφορά λιπώδους ιστού του ίδιου του ασθενούς για την αποκατάσταση του όγκου σε εμβυθισμένες ουλές.
• Έγχυση δερματικών fillers: Χρήση απορροφήσιμων υλικών (π.χ. υαλουρονικού οξέος) για την ανύψωση ατροφικών ουλών.
• Χειρουργική εκτομή: Απομάκρυνση της υπάρχουσας ουλής με χειρουργικό τρόπο και σύγκλειση του τραύματος εκ νέου.
• Θεραπεία με λέιζερ ή ακτινοθεραπεία: Επιλεκτική στόχευση της ουλής για τη βελτίωση της υφής και του χρώματος της ουλής.
• Πιεστική επίδεση: Διατήρηση σταθερής πίεσης στην ουλή για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, ιδίως σε εγκαυματίες, με στόχο τη μείωση του όγκου της.
• Στεροειδή και ανοσοκατασταλτικά: Τοπική ή ενδοβλαβική χορήγηση κορτικοστεροειδών ή άλλων φαρμάκων που καταστέλλουν την υπερβολική παραγωγή κολλαγόνου.

Είναι σημαντικό τη διαχείριση και επίβλεψη να την έχει Πλαστικός Χειρουργός, άρτια εκπαιδευμένος και με πείρα στις αποκαταστάσεις ουλών. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας είναι απαράμιλλης σημασίας στην επίτευξη άρτιου αποτελέσματος.

Ο Πλαστικός Χειρουργός Φώτης Φίλιππος Καραντώνης μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τις ουλές με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Επικοινωνήστε μαζί μας, για να συζητήσουμε την καταλληλότερη θεραπευτική προσέγγιση για την περίπτωσή σας.